به گزارش روابط عمومی مؤسسه تحقیقات گیاه‌پزشکی کشور، روز انتقال یافته‌های تحقیقاتی با عنوان «شناسایی و مدیریت نماتدهای مهم انگل گیاهی مزارع برنج» با تدریس فرحناز جهانشاهی‌افشار، عضو هیأت علمی بخش تحقیقات جانورشناسی موسسه و با همکاری بخش تحقیقات گیاه‌پزشکی گیلان برگزار شد.
این نشست آموزشی با هدف ارتقاء دانش فنی کارشناسان و بهره‌برداران در زمینه عوامل خسارت‌زای برنج، به‌ویژه نماتد نوک‌سفیدی برنج، در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان گیلان برگزار گردید.
جهانشاهی‌افشار در این سخنرانی به معرفی و اهمیت اقتصادی نماتدهای مهم انگل گیاهی در مزارع برنج با تأکید بر نماتد نوک‌سفیدی پرداخت و بیان علائم آلودگی در خزانه نشاء و زمین اصلی و تأثیر آن بر کمیت و کیفیت محصول را بیان کرد.
وی ضمن تشریح چرخه زندگی و روش‌های صحیح نمونه‌برداری و تشخیص آلودگی در بذر و گیاه. شیوه‌های انتقال آلودگی از طریق بذر و نشاء آلوده و نقش بقایای گیاهی و آب آبیاری در گسترش بیماری را عنوان کرد و گفت معرفی دوره مقاوم نماتد که به‌صورت زنده در داخل بذر باقی می‌ماند می‌تواند سال‌ها موجب تداوم آلودگی در مزارع شود.
جهانشاهی‌افشار به ارائه راهکارهای کاربردی برای کنترل و پیشگیری از آلودگی شامل رعایت بهداشت زراعی، تناوب زراعی، کنترل علف‌های هرز میزبان و استفاده از بذور سالم و گواهی‌شده پرداخت و گفت: نماتد نوک‌سفیدی برنج یکی از مهم‌ترین عوامل خسارت‌زای مزارع برنج در مناطق شمالی کشور، به‌ویژه استان گیلان، است که می‌تواند عملکرد محصول را به‌طور چشمگیری کاهش دهد. بر اساس بررسی‌های میدانی، شدت خسارت این نماتد در برخی مزارع آلوده تا حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد کاهش عملکرد دانه برنج گزارش شده است. وی افزود: این نماتد علاوه بر کاهش کمیت محصول، کیفیت برنج را نیز تحت تأثیر قرار داده و سبب تولید دانه‌های پوک و کاهش ارزش اقتصادی محصول می‌شود.
نماینده انجمن نماتدشناسی ایران ادامه داد: علائم آلودگی در خزانه نشاء و زمین اصلی شامل کوتاه‌ماندگی گیاه، زردی برگ‌ها، ضعف عمومی بوته و کاهش پنجه‌زنی است که در نهایت منجر به کاهش تراکم بوته در واحد سطح می‌شود.
عضو هیأت علمی مؤسسه تحقیقات گیاه‌پزشکی کشور با اشاره به شیوه انتقال این آفت خاطرنشان کرد: نماتد نوک‌سفیدی عمدتاً به‌صورت دوره مقاوم در داخل بذر باقی می‌ماند و پس از جوانه‌زنی، به اندام‌های هوایی برنج (برگ و غلاف) منتقل می‌شود. این ویژگی موجب می‌گردد که با کشت بذر آلوده یا انتقال نشاء آلوده، آلودگی به‌سرعت در مزرعه گسترش یابد.
وی تأکید کرد: برای کاهش خسارت، مدیریت تلفیقی شامل استفاده از بذور سالم و گواهی‌شده، رعایت بهداشت زراعی، تناوب زراعی، کنترل علف‌های هرز میزبان و به‌کارگیری روش‌های بیولوژیک توصیه‌شده ضروری است. در ادامه نشست، مدرس به پرسش‌های کارشناسان و بهره‌برداران حاضر پاسخ داد و تجربیات عملی در زمینه مدیریت این آفت را با شرکت‌کنندگان به اشتراک گذاشت.
جهت دریافت اخبار در کانال ایتای موسسه تحقیقات گیاه‌پزشکی کشور کلیک نمایید